De Oekraïne in zijn huidige grenzen is een product van de geschiedenis. Tussen de 9e en de 13e eeuw was er het Kievse rijk, gesticht door Zweedse kolonisten. De Mongolen vernietigden het, na hen ontstond er een nieuw rijk dat door de Polen in de 14e eeuw werd ingelijfd. Litouwen lijfde kleine vorstendommen in, zo ook Kiev. Het fuseerde met Polen in 1569 tot het Pools-Litouws Gemenebest. De hele huidige Oekraïne behoorde ertoe. In 1654 kwam het in oorlog met Rusland. In 1667 kwam tot het tot een vrede. Het gebied ten Oosten van de Dnjepr werd ingelijfd bij Rusland.
Bijgaande kaart laat de rivier de Dnjepr duidelijk zien. Het gebied ten Westen van deze rivier bleef Pools tot de Poolse delingen aan het eind van de 18e eeuw. Polen werd opgedeeld tussen Pruisen, Rusland en Oostenrijk-Hongarije. Een groot deel van het Westen van de huidige Oekraïne bleef tot 1918 onder Oostenrijks bestuur, het huidige Lviv heette tot 1918 Lemberg en was de hoofdstad van Galicië. Tsjernivtsi was de Oostenrijkse stad Czernowitz tot 1981, daarna was het tot 1944 Roemeens en daarna lag het in de Sovjet Unie. Die viel in 1991 uiteen en de staat Oekraïne ontstond. Polen en de Oekraïne hadden in 1991 ongeveer dezelfde welvaart, hetzelfde gemiddelde inkomen per hoofd der bevolking. Inmiddels is het inkomen per capita in Polen driemaal dat van de Oekraïne. De inwoners van de Oekraïne zijn dus ver in de ontwikkeling van hun welvaart achtergebleven. De vroegere communistische heersers werden zogenaamde democraten, vervalsten de verkiezingen en grepen ook de economische macht. Een kleine kliek werd rijk, het volk bleef arm. De laatste communist die dat trucje nog een keer weer wou doen, Janoekovitsj, is net weggejaagd. De nabije toekomst is ongewis. Ik hoop dat het volk van de Oekraïne in vrijheid zijn eigen bestemming kan bepalen en in vrijheid en democratie kan leven.
Het CDA heeft in de Eerste Kamer voor een wet gestemd die de overheveling van de jeugdzorg van het rijk en de provincies naar de gemeenten regelt. In de Tweede kamer heeft het CDA voor de participatiewet gestemd. In deze wet worden taken van drie wetten, Wajong, WWB en Wsw, samengevoegd die betrekking hebben op mensen die vanwege een beperking niet in staat zijn het wettelijk minimumloon te verdienen. Met de sociale partners heeft het kabinet afspraken gemaakt. Bij bedrijven zullen er in de komende tijd 100.000 banen komen, bij de overheid 25.000. De gemeenten krijgen de taak de mensen met een beperking naar deze banen te leiden. Het CDA had in de Tweede kamer ook al voor andere hervormingen gestemd: ontslagrecht, flexwerkers, bijstandsregels en verkorting duur van WW-uitkeringen. Het CDA voert als reden op dat bij het Herfstakkoord, waarvan deze herzieningen deel uitmaken, ook over lastenverzwaringen ging. Het CDA is geen voorstander van belastingverhogingen. Het CDA zegt dat het al eerder voor de nu aan de orde zijnde hervormingen heeft gepleit. Dat heb ik niet nagezocht. Mijn mening is dat wanneer dit kabinet met een voorstel komt, dat in overeenstemming is met het beleid dat het CDA in zijn verkiezingsprogramma bepleit, het CDA zijn instemming aan een dergelijk voorstel moet geven. Geen oppositie om de oppositie. Het stemgedrag van het CDA is door politieke commentatoren als plotseling gekenschetst. Zou er toch een ander motief zijn? Dat zou kunnen. De akkoorden van de C3, de Constructieve drie, D66, CU en SGP, blijken in de praktijk voor deze drie te lonen. D66 en de PvdA maken ruzie, het huidige kabinet heeft met het CDA ook een meerderheid in de Eerste Kamer en hoeft dan niet met drie maar met slechts één partij afspraken te maken. Dan zijn er over drie weken gemeenteraadsverkiezingen. Jeugdwet en Participatiewet geven nieuwe taken en veel geld aan gemeenten. Misschien is het niet verstandig om vlak voor de gemeenteraadsverkiezingen tegen decentralisatie van taken te stemmen.
Beste Tijme,
Beide commentaren zijn weer verhelderend. Dank voor korte geschiedenis Oekraïne.
Vr. groet,
Jan
Leerzaam commentaar over de Oekraine. Ik kende die geschiedenis niet. Het tweede commentaar baart mij zorgen. Wat blijft er nog over van ons sociaal vangnet. Zo langzamerhand weinig tot heel weinig. En dat kan ik van een partij als het CDA bijna niet voorstellen. Natuurlijk komt er veel geld naar de gemeenten maar die moeten vervolgens roeien met de riemen die ze hebben. Het vele geld is te weinig om alles te kunnen regelen want er moet weer meer personeel worden aangetrokken, er zijn overheadkosten etc.etc. Wat betekent dat! De uitkeringen worden verlaagd. Steeds meer mensen die onder de armoedegrens belanden, steeds meer mensen in de schuldsanering, steeds meer mensen bij de voedselbank en tot slot heel veel mensen op straat zonder dak boven hun hoofd.
Neen, dat kan en mag niet de bedoeling zijn van een sociaal democratische samenleving. Miljarden garanderen om te voorkomen dat banken niet omvallen die vervolgens, alsof ze niets geleerd hebben, weer tonnen tot miljoenen aan bonussen verdelen onder hun directieleden danwel raad van commissarissen daar is geld voor.
Maar om de zwakste in onze samenleving een beetje menselijk bestaan te bieden is blijkbaar schier onmogelijk. En dat mag echt niet zo zijn. Als het nog even zo doorgaat wordt de armoede het grootste probleem in de Nederlandse samenleving. Ook de pensioenen staan onder grote druk. Mensen die dag en nacht hebben gewerkt om Nederland daar te brengen waar het land voor 2008 was, moeten bang zijn voor de hoogte van het pensioen. Dat kan toch niet zijn!!! Ouderdoms armoede, ik krijg er kippevel van!
Met een vriendschappelijke groet
Theo
Beste Theo, dank voor je commentaar. Het zou verstandig zijn wanneer de Europese Unie, de VS en Rusland met elkaar gaan praten over de Oekraïne en vooral de vrijheid van het land om zijn eigen toekomst te bepalen als uitgangspunt te nemen. De geschiedenis van het land is niet weg te poetsen en de gesprekspartners zullen die geschiedenis moeten kennen. Toen Joegoslavië uit elkaar viel, kenden veel minsters van buitenlandse zaken van EU landen de geschiedenis van het land niet. In je commentaar op de wijzigingen van allerlei regelingen ben je iets te ongenuaanceerd. Zo kan getwist worden of iemand die een bijstandsuitkering krijgt van de gemeente daarvoor iets terug moet doen. Ik vind het geen slechte gedachte. Het haalt mensen uit hun isolement, brengt regelmaat in hun leven en geeft ze kansen. Dat het CDA voor die wijziging van de Algemene Bijstandswet (heet tegenwoordig anders) heeft gestemd zal ik niet bekritiseren. Wat de rest van je betoog betreft merk ik het volgende op. Volgens de Miljoenennota 2013 bedragen de uitgaven van de sociale fondsen ruim 100 miljard Euro. Om precies te zijn in 2011 € 110 miljard, 2012 114, 2013 119, 2014 123 en 2015 128. Met deze ontwikkeling van de uitgaven kan niet gesteld worden dat Nederland zijn stelsel van sociale zekerkheid afbreekt. Thans zijn enkele grote decentralisaties aan de orde. Op drie terreinen gaan taken van het rijk en de provincies naar de gemeenten. De uitgaven van gemeenten nemen gemiddeld met 40% toe. Tegelijkertijd wordt er bezuinigd. Over onderdelen van de decentralisatie en over de bezuinigingen maak ik me zorgen. Ik betwijfel of alle gemeenten de nieuwe taken aan kunnen. Zo is jeugdpsychiatrie wel zeer specialistisch werk en de kennis zit thans bij GGZ instellingen. Wat betreft de bezuinigingen het volgende is de volgorde verkeerd. Laat het rijk eerst bezuinigingen en dan decentraliseren. Omgekeerd kan ook, maar mijn voorkeur gaat uit naar bezuinigingen door het rijk en dan de taken overhevelen naar gemeenten. Wat doet het rijk nu? Het hevelt de taken over met minder geld. Dus de gemeenten moeten de bezuinigingen aanbrengen. Waarvoor het rijk een paar miljard heeft ingeboekt. Het rijk bezuinigt en laat de gemeenten het vuile werk opknappen. Daar ben ik tegen.
Hallo Tijme,
Een hoofdzakelijk financieel en economisch getint verhaal is uw reactie. Ik heb het, naar twee keer lezen, enigzins begrepen. De laatste zinnen van uw reactie, of misschien ook drie, zijn voltreffers. Dit betekent dat, hoe men het ook wendt of keert, de burger uiteindelijk de dupe wordt. Ik begrijp dat dit in economische slechte tijden altijd het geval is. Namelijk, de belastingbetaler, U, ik, jan modaal, alleenstaande moeders en noem maar op leveren peu à peu in. Zijn het kind van de rekening. De meesten, waaronder U en ik, hebben daar niet direct problemen mee. Bij anderen betekent dit regelmatig de hond in de pot. En dat Tijme kan anno 2014 niet zijn. Kortom, ik blijf er bij, de politiek maakt op dit moment de verkeerde keuzes. Daarom begrijp ik niet dat een Christelijke partij daarmee instemt. Dat spijt mij geweldig! Nogmaals, het kan niet zo zijn dat de goed bemiddelden er alleen maar minder slecht afkomen en de zwakkere in onze samenleving daar, elke keer weer, voor moeten bloeden.Naar mijn mening wordt het tijd dat de Nederlandse politiek andere prioriteiten gaat stellen. Bijvoorbeeld streven naar een samenleving waarbij iedereen een kans heeft op een menswaardig bestaan. En dat laatste is, op dit moment compleet secondair, hetgeen ik niet begrijp, niet kan begrijpen en ook niet wil begrijpen. Overal is geld voor maar niet voor de mensen die het eigenlijk brood nodig hebben. Daar wordt alleen maar bezuinigd en gekort. Onbegrijpelijk!
In de watten leggen wil ik ze niet, in tegendeel, haal ze uit het sociaal isolement maar daarvoor moeten ze wel financieel de gelegenheid hebben dat ze zich fatsoenlijk kunnen wassen en kleden. En dat Tijme kunnen ze meer en meer minder. Als ik dan lees dat allochtone en allochtone Nederlanders terug kunnen gaan naar hun thuisland waarbij de Nederlandse regering de verhuiskosten volledig betaalt en zij vervolgens tot hun dood 600 Euro per maand krijgen dan, sorry dat ik het zo plastisch uitdruk, zakt mij de broek af. Dit laatste met alle respect voor onze medelanders. Maar ook onze zwakkere Nederlanders verdienen meer respect.
Met een groet
Theo