Elkaar helpen

In het Hongaars wordt een lied, Örvendjetek, gezongen, dominee Roberto uit Jibau in Roemenië leest twee verhalen over Jezus in het Hongaars, hij spreekt het gebed om ontferming in het Hongaars uit – het is te lang om in het Engels te vertalen, de begroeting door Annemieke Vink is in het Nederlands en Jan van Schijndel begroet de kerkgangers in het Engels. Het lijkt wel Pinksteren maar het gebeurt omdat elf jongeren en hun vier begeleiders uit Transsylvanië, waar Hongaars gesproken wordt, op bezoek zijn in het kader van een uitwisselingsproject tussen jongeren van onze kerkelijke gemeente en jongeren van de protestantse gemeente van Jibau. Wanneer ik de kerkzaal binnenkom hebben de jongeren uit Jibau met de jongeren van onze gemeente die aan het project deelnemen als koor enkele liederen geoefend. Arnold Rots, sinds enkele maanden wethouder van Aalten, zit vlak bij me en met hem maak ik een praatje. Hij vertelt dat hij namens de burgerlijke gemeente de groep op het gemeentehuis heeft ontvangen, dat de dominee bij hem logeert en dat de Roemeense jongeren in diverse bedrijven in onze gemeente stage hebben gelopen. ‘Als ze maar een paar dingen van wat ze zien daar in de praktijk kunnen brengen, dan is heeft dit al groot nut’, zeg ik. De orde van dienst is die van een gewone kerkdienst, wel is er enige variatie in taal en muzikale middelen. Ds. Marten Jan Kooistra zegt aan het begin van de dienst dat in de afgelopen week jongeren van onze kerk op pad zijn geweest met jongeren uit Transsylvanië. Hij stelt ds. Roberto, zijn collega, voor en de vrouw aan diens zijde, een vrouw die daar ouderling is. Na het gebed om ontferming, uitgesproken door ds. Roberto in het Hongaars, geeft Janieke Mollenhorst de kerkgangers zangles. Ze zingt eerst het Kyrie lied 301j voor waarna Johan Klein Nibbelink de gemeentezang met slagwerk begeleidt. Aan de veertien kinderen die naar de nevendienst gaan vraagt de dominee of ze wel eens op vakantie naar het buitenland gaan. Daar horen ze een andere taal, zo zullen we ook in deze dienst andere talen horen. Ds. Roberto leest Matteüs 6:25-34 in het Hongaars, het gedeelte uit de Bergrede waar Jezus zegt niet bezorgd te zijn. Dan zingt het gelegenheidskoor van Roemeense en Nederlandse jongeren uit de Evangelische liedbundel lied 58, Zoek eert het Koninkrijk – de Nederlandse jongeren zingen in het Nederlands, de Roemeense in het Hongaars – en met de kerkgangers wordt in canon gezongen. Dan leest ds. Roberto Johannes 5:1-9, waar Jezus iemand geneest die al 38 jaar ziek is, de Nederlandse tekst staat op het scherm. Het koor, begeleid op de piano door Johan Klein Nibbelink, op trompet door Marije van der Werff en met gitaar door Else Winkelhorst en Csenge Boglarka, zingt het lied ‘Örvendjetek’, een lied volgens ds. Kooistra over een stroom die in de bergen als een beekje begint en als een stroom eindigt. Ds. Kooistra begint hierna aan een korte verkondiging. Hij vertelt wat de jongeren in de afgelopen week zoal gedaan hebben. Ze hebben iets gezien van hoe wij leven en werken. Bij boeren zijn ze geweest, in zorginstellingen, IT bedrijven, in de bouw. Met elkaar hebben ze een geweldige ervaring opgedaan. Toen ds. Roberto en ik over deze dienst spraken kwamen we al gauw op de gelezen teksten. Het zijn kernverhalen, vooral het verhaal in Johannes. Daar is iemand al 38 jaar ziek en ligt aan de waterkant te wachten totdat iemand hem naar het water brengt. Jezus vraagt hem wat er met hem aan de hand is. Er is niemand die hem helpt. Dat is ook de kern van de uitwisseling: Elkaar helpen. Als Jezus in de Bergrede zegt: ‘Zoekt eerst het Koninkrijk’, dan gaat het erom mensen proberen te helpen. Dat je niet 38 jaar aan de kant moet liggen. Als je de verhalen uit Jibau hoort schrik je. De mensen moeten rondkomen van 300 tot 600 Euro per maand. Als je ziet wat wij hebben dan is het verschil groot. We kunnen onze situatie niet overzetten naar Jibau maar we kunnen wel helpen. Jezus zegt: Kijk naar de vogels en naar de bloemen. Daarmee bedoelt hij dat God ons zoveel goeds geeft, laten we daar ook eens naar kijken. We hebben een taak, laten we ervoor zorgen dat niemand 38 jaar moet wachten. Jezus zag die man, die ene. Laten wij ervoor zorgen dat we ook oog krijgen voor die ene die hulp nodig heeft. Daar gaat het om in het Koninkrijk van God. Lied 891 wordt gezongen, in de Engelse versie. Er is een mededeling van overlijden die iedereen staande aanhoort. De dank- en voorbeden worden uitgesproken waarna Jan Hoftijzer, voorzitter van de diaconie, de collecte tijdens de dienst toelicht. Daar, in Jibau, is geen diaconie zoals die bij ons functioneert. Voor noodgevallen moeten de mensen hun huis verkopen. Onze diaconie wil een bijdrage geven aan de opzet van een noodfonds daar. Dan vraagt ds. Roberto drie minuten te mogen spreken. Hij spreekt in het Hongaars en zijn woorden worden in het Engels vertaald. Hij dankt voor de mooie dagen die ze hier meegemaakt hebben. De grote vraag is wat kunnen wij voor elkaar doen. In Christus zijn we met elkaar verbonden, God zegene ons allen. Het koor zingt de Hillsong, I surrender, de collecte wordt gehouden en de kinderen komen weer binnen. Hoewel de dominee heeft gezegd dat we na het tweede lied staande ons slotlied zullen zingen, gaan velen bij het zingen van het tweede lied door het koor al staan. Dat is het lied ‘O happy day’. Bij het eerste geklap gaan een paar kerkgangers staan, al gauw gevolgd door de rest. Lied 423 is ons slotlied waarna de beide dominees de kerkgangers de zegen van God meegeven, in het Nederlands en in het Hongaars. Ds . Kooistra wekt ons op mee te doen aan de activiteiten die na de dienst plaatsvinden. Er is gelegenheid om koffie, thee of fris te drinken, maar er is meer. Zo zijn er 500 lootjes te koop en de kans op een prijs is groot, er zijn 200 prijzen. Velen blijven na de dienst in de hal, in de grote zaal of buiten even met elkaar praten. De tafel waar de lootjes te koop zijn heeft veel belangstelling.