Dankdienst en Kinderdienst

Afgelopen woensdag zijn er twee diensten – een morgen- en een avonddienst – gehouden in de Oosterkerk op dankdag voor gewas en arbeid, ik heb de avonddienst bijgewoond. Vanmorgen heb ik de kinderdienst in de Zuiderkerk bijgewoond. De dankdienst is een dienst die van begin tot eind is voorbereid door ds. Riemer Faber, de kinderdienst is voorbereid door de kinderdienstcommissie in samenwerking met de CBS Barlo – ds. Marten Jan Kooistra vervult als het ware een gastrol. Tijdens de dankdienst worden uit de bijbel Psalm 103 en Filippenzen 4:4-7 gelezen, tijdens de kinderdienst beelden kinderen met een toneelstukje de vriendschap tussen David en Jonathan uit. Tijdens de kinderdienst zijn leven en dood niet ver van elkaar. Het kindje van de juffrouw op school wordt gedoopt, bij een mededeling van overlijden horen de kerkgangers dat er een doodgeboren kindje is in een gezin. De kerkgangers tijdens de dankdienst, iets meer dan honderd, zijn overwegend van oudere leeftijd, tijdens de kinderdienst – de kerk is goed bezet – zijn ook de ouders van de kinderen in de kerk (en ook hun grootouders). De dominee legt tijdens de dankdienst uit waarom we behalve bidden ook moeten danken. Hij heeft als voorbeeld Psalm 103 genomen. David heeft in nood gezeten en komt daarna tot een geweldige dankprijzing. In nood bidt hij om verlossing, nu dankt hij daarvoor. In onze tijd dreigen we te vergeten dat het leven een groot wonder is. De belangrijkste relatie dringen we naar de achtergrond, dat is de relatie met God. God is degene die zegent en wij behoren te danken. In onze maatschappij worden gevoelens van hebzucht gemakkelijk aangewakkerd. Dat kan mensen tot beesten maken, dan duw je andere mensen weg. De Bijbel wil ons bepalen wat er werkelijk toe doet. Dan gaat het om liefde, aandacht, hoop en vertrouwen. Dat is zoveel meer waard dan al het materiële. Ten diepste gaat het erom dat we beseffen dat we leven van Gods genade. Ons leven is pas leven als het betrokken is op God, onze Schepper. Bidden en danken is net zo belangrijk als ademen. Een kleingelovig gebed, zoals een Sinterklaasgebed, richt zich op de gift. Het gebed van de gelovige richt zich op de gever. Dat is vertrouwen op God die alle goeds geeft. Dan probeer je te ontdekken wat God met jouw leven voor heeft en laat je jou inschakelen in de wijngaard van God. Dankend leven is biddend leven denkend aan de weldaden die God ons geeft. De dominee eindigt met een tekst die gebruikt is tijdens een Kerk in Uitvoering dienst. Die tekst is niet bedoeld om te laten zien hoe je met narigheid moet omgaan en kan eigenlijk alleen maar worden uitgesproken door mensen die de schaduwkanten van het leven meegemaakt hebben. Wees dankbaar dat je niet alles hebt wat je verlangt. Wees dankbaar voor moeilijke tijden, dat zijn de tijden van groei van je geloof. Van gemaakte fouten leren we een waardevolle les. Blijf tijdens de schaduwrijke kanten in je leven vertrouwen op God zodat ze tot een zegen kunnen worden. De liederen die tijdens de dankdienst worden gezongen staan alle in het liedboek. Tijdens de kinderdienst worden ook liederen gezongen die uit andere bundels komen. Voorafgaande aan het begin van de kinderdienst is een groep kinderen zich aan het aankleden. Ze hangen zich kleden om, sommigen doen het met lege aardappelzakken. Het lijkt erop dat het woord van welkom zal worden uitgesproken door een ouderling die al achter de katheder staat. Dan loopt Thea Herder van de kinderdienstcommissie naar de katheder en gaan beide weer zitten en ds. Kooistra legt uit. Het is de bedoeling dat de kinderen een lied gaan zingen. Dat lied, Kom aan boord, wordt met behulp van een CD via de luidsprekers ten gehore gebracht. Een kind, Ella, en Thea Herder heten de kerkgangers welkom. Het gaat vanmorgen over vriendjes en vriendinnetjes, vriendschap, en er het kindje van juffrouw Marleen en haar man Hans wordt gedoopt. Na bemoediging en groet komt er een verhaal van Timon en Pumbaa op het scherm. Dat zijn vriendjes en zeggen op een dag tegen elkaar: Dit is echte vriendendag. Misschien hebben de kinderen het animatiefilmpje goed kunnen volgen maar ik heb op internet even moeten opzoeken dat het om het stokstaartje Timon en het knobbelzwijn Pumbaa gaat. Het zijn dikke vrienden, krijgen ruzie, zoeken een nieuwe vriend maar zeggen allebei: ‘Ik mocht mijn nieuwe beste vriend niet zo erg’ en komen weer bij elkaar terug. Kinderen van de groepen 5 en 6 lezen een gedicht met, onder andere, de tekst: ‘Echte vrienden zijn gelukkig als de ander het super doet’. Elke oneliner wordt besloten met: ‘Best friends forever. Forever best friends’. Dan zijn de kinderen van de groepen 1 t/m 4 aan de beurt met het lied: ‘Een vriend is als …’ waarvan ik de regels ‘Een vriend is als de zon. Hij zorgt voor warmte in de kou’ opvang. Dan wordt het verhaal van de vriendschap tussen David en Jonathan verteld en uitgebeeld door kinderen van de groepen 7 en 8. Het verhaal staat in 1 Samuël 20. Het toneelstukje komt in de plaats van de Bijbellezing. De dominee heeft wat meegenomen. Wat heb ik in mijn hand? Een muis, is het directe antwoord van een kind in de kerk. Hiermee kan ik met 1 klik een vriend maken. Dat is op Facebook. Kennen jullie dat? Het ja van de kinderen is goed hoorbaar. Sommige hebben 100 of 1000 vrienden. Bekende Nederlanders hebben nog veel meer. Met die muisknop kun je ook weer ontvrienden (afkeurend och geluid in mijn buurt). Je hebt 500 vrienden op Facebook, je bent jarig en stel dat ze allemaal komen. Dat zijn er wel heel veel. Maar als je er over nadenkt zijn dat dan je echte vrienden? Misschien zijn dat er maar vijf. Bij vriendschap is het belangrijk dat je elkaar kunt vertrouwen. Dat je op iemand aan kunt, dat wil zeggen als ik wat aan mijn vriend vertel dat hij het dan niet verder vertelt. Net als Timon en Pumbaa. Als vrienden wat met elkaar hebben dan maak je het weer goed. Echte vrienden zijn ook David en Jonathan. Saul wil David vermoorden maar Jonathan vertelt het aan David zodat David in leven blijft. Vanmorgen wordt het kindje van Marleen en Hans gedoopt. Zij proberen het warmte vriendschap en liefde te geven. Dat staat ook heel mooi beschreven in de Bijbel. Het woord amen heb ik niet gehoord, lied 791 ‘Liefde waagt zichzelf te geven’ wordt gezongen en de dopeling wordt binnengedragen. Dopen heeft volgens de dominee ook met vriendschap te maken. Hij legt dat uit aan de hand van zijn trouwring, dezelfde die zijn vrouw draagt. Het is een teken van liefde tussen mij en mijn vrouw. In de Bijbel lezen we over de liefde van God voor ons. De doop is ook een teken van het verbond dat God met ons gesloten heeft. De opdracht om te dopen is door Jezus gegeven. Tijn Willem Andreus is de naam van de dopeling. De doopvragen worden gesteld en zijn te lezen op het scherm. De kinderen mogen naar voren komen, dat is een grote schare, en zingen het lied: ‘God kent jou van af het begin’. De dominee legt de betekenis van water uit. En na de doop legt hij de tekens op de doopkaars uit. Er staat een duif op, twee Griekse tekens die leven en licht betekenen en een golfje dat op het water van de doop wijst. Marleen, doopouder leest een gedichtje. ‘Lachend ga je door het leven ik kus je op je wang. Alle liefde willen wij jou geven ons hele leven lang. Klein en teer ben je geboren nu groei je heel snel op. Voor altijd zul je bij ons horen. De liefde raakt nooit op’ (opgezocht op internet). Na de mededeling van overlijden volgen de dank- en voorbeden. Twee meisjes spreken het begin van de gebeden uit, de dominee zegt de rest. De mededelingen verschijnen op het scherm en bij de collecte zijn ook kinderen collectanten. Ons slotlied is lied 423 waarna de dominee de zegen uitspreekt. Na afloop van de dienst kunnen de doopouders worden gefeliciteerd en in de hal en in een zaal is er gelegenheid om koffie, thee of een glaasje fris te drinken.