Simeon in de tempel

De kerstversieringen hangen nog in de kerk. Die aan de drie pilaren langs de galerij zouden best kunnen blijven hangen. De bloemen in de lange spitse bakken passen goed bij het interieur en fleuren de kerk op. De kerstboom en het vergrote podium zullen binnenkort verdwijnen, de overige versieringen passen ook op andere zondagen. Theo Luiten is vanmorgen de gastheer, Janieke Mollenhorst bespeelt het orgel en Joop te Paske zorgt dat via de beamer de te zingen liederen en de te lezen Schriftgedeelten op het scherm komen. Jan Kremer verwelkomt de kerkgangers en deelt mee dat de voorganger ds. Marten Jan Kooistra is, dat de collecte in de dienst voor de kerk is en bij de uitgang voor de protestantse bezoekdienst. Als intochtslied worden de verzen 1,3 en 4 van psalm 98 gezongen en na bemoediging en groet wordt het smeekgebed beantwoord met het zingen van lied 463 de verzen 6,7 en 8 als Kyrië lied. De dominee spreekt enkele woorden waaruit wij leven. God heeft ons zo lief dat Hij onder ons is komen wonen en nog steeds wil Hij bij ons zijn. In zijn Zoon Jezus heeft Hij gezegd dat we God moeten liefhebben en onze naaste als onszelf. Laten we daarom God groot maken in ons lied. Van gezang 487 worden de verzen 1 en 2 gezongen. Met zes kinderen die naar de nevendienst gaan maakt de dominee een praatje. Net als de kinderen heeft de dominee een gezellig kerstfeest gevierd. Er lag geen sneeuw, gisteren wel. ‘Hebben jullie nog een sneeuwpop gemaakt?’ Dat is niet het geval, de sneeuw is gesmolten. Naar sneeuw kun je uitzien. Net zoals in het verhaal dat jullie vandaag te horen krijgen. Dat gaat over twee oude mensen die naar iemand uitzien. Daar zal de dominee niet meer over vertellen, volgens hem is er wel een van de kinderen binnenkort jarig.’Kijk je daar ook naar uit?’ Ja, daar kun je wakker van liggen. De kinderen gaan met twee leidsters naar een andere zaal in de kerk. Eerst wordt uit Jesaja 61:10 – 62:3 gelezen, dan uit Lucas 2:22-40. Geheel volgens de joodse traditie gaan de ouders van Jezus op weg naar Jeruzalem om te doen wat de wet hen voorschrijft. Zoals zo velen voor hen dat hebben gedaan en na hen zullen doen. Toch staat Lucas daar uitgebreid bij stil. Het gaat Lucas om het motief van de ouders. Lucas maakt duidelijk dat de tempel een belangrijke rol speelt in het leven van Jezus. Lucas begint zijn evangelie met de tempel, Zacharias die al oud is en een zoon zal krijgen, en eindigt in de tempel, de leerlingen die na de hemelvaart van Jezus naar Jeruzalem terugkeren waar ze voortdurend in de tempel zijn. Nadat Jozef en Maria met hun kind naar Jeruzalem zijn gegaan komt een oude man naar de tempel. Het is Simeon, een rechtvaardig en vroom man, die op de drempel van het Oude en Nieuwe Testament staat. Daar heeft Rembrandt een schilderij van gemaakt. Dat verschijnt op het scherm en de dominee geeft uitleg. Het licht valt op het kind Jezus en verlicht ook het gezicht van Simeon. Wie is deze Simeon. Hij wordt genoemd met Hanna. Die is 7 jaar getrouwd geweest en is al 84 jaar weduwe. In die tijd trouwde een meisje als ze 14, 15 of 16 was. De dominee rekent voor. 84 plus 14 en dan nog 7 dat is samen 105. Simeon was ook heel oud, hij zag uit naar de tijd dat God Israël vertroosting zou schenken. Door de Geest was hem verteld dat hij de Messias van de Heer zou zien voor hij zou sterven. Simeon verlangde naar iets waardoor het volk vertroost zou worden. Simeon was een saddiq, vergelijkbaar met een Oudtestamentische profeet – een Mozes figuur. Simeon moet lang wachten. Door de Geest wordt hij naar de tempel geleid. Daar ziet hij een man en een vrouw met een kind. Dat kind ervaart hij als dat waar hij zo lang op heeft gewacht. Hij neemt het op zijn armen en ziet het als de Messias. Die de diepte van het menselijk bestaan kan peilen, iemand die weet van vallen en opstaan. Je kunt pas echt vrij zijn wanneer er in je ziel is gekerfd, wanneer je opnieuw op benen bent gezet en weer vaste grond onder je voeten voelt. Dat is een proces waar je als mens door heen moet. Simeon is een oude man, maar jong van geest. Rembrandt is intens met Simeon bezig geweest, heeft het tafereel meerdere keren geschilderd. Ook met een ander tafereel is Rembrandt bezig geweest. Met de terugkeer van de verloren zoon. Dat schilderij van Rembrandt verschijnt op het scherm. Ook hier valt het licht op. Dat valt op de zoon maar ook op het gezicht van de vader. De plaat van Simeon komt weer op het scherm. Als je goed kijkt heeft Rembrandt Simeon getekend met blinde ogen. In de Bijbel staat dat zijn ogen het heil hebben gezien. Het gaat om het licht voor alle volken, ook voor Simeon. Wie bekend is met Rembrandt valt nog iets anders op. Simeon zegt dat nu hij met eigen ogen het heil heeft gezien ‘nu laat u, Heer, uw dienaar in vrede heengaan’. Dit schilderij is het laatste dat Rembrandt geschilderd heeft. Zo mogen wij ook het heil doorgeven aan iedereen. Dat heil wil ook ons dragen en ons leven richting geven. Zo mogen wij God loven en prijzen om alles wat Hij voor ons heeft gedaan. Na het amen van de preek worden de verzen 1,8,9 en 10 van lied 825 gezongen. Er is een afkondiging van overlijden van 3 gemeenteleden waarna van lied 951 vers 3 wordt gezongen. Na de dank- en voorbeden, stil gebed en het Onze Vader wordt de collecte gehouden en komen de kinderen terug in de kerk. Ze hebben een ballon bij zich en een kleurplaat. Na de zegen staan de dominee en ouderling van dienst bij de uitgang van de kerkzaal om de kerkgangers te groeten en een goede zondag en week toe te wensen. In de hal en in de grote zaal is gelegenheid om een kop koffie, thee of fris te drinken en een praatje met elkaar te maken.