We moeten wegens een rouwbeklag om halfdrie het etablissement verlaten hebben, de lunch wordt gebruikt in de ruimte achter de toog en er is een novice die het rugnummer 254 krijgt. Maar dat is het wel. Niemand
van de oud-officieren van de cavalerie staat op om te vertellen dat hij is gevraagd om de huidige officieren het gewone oorlog voeren te leren. Het ging maar om twee generaals, hoor ik om me heen. De president van dienst is Rob Hiltmann die ons om twintig over twaalf meedeelt dat we over tien minuten aan tafel gaan. De ruimte die we betrekken is donker, onoverzichtelijk en heeft een verhoog in een hoek. Er is voor ruim dertig personen gedekt, 28 wapenbroeders hebben het slechte weer getrotseerd en zijn naar deze Brabantse lunchtafel van de VOC gekomen.
Aan tafel verwelkomt Rob de tafel oudste, de ere-president, de voorzitter van de Ver. Off. Cavalerie jhr. Harm de Jonge, Willem Anthonijsz die namens de Haagse tafel aanwezig is en twee ereleden. Als Rens Sol het woord erelid hoort stelt hij de vraag hoe je dat wordt. Zeker slecht opgelet in de afgelopen jaren. Majoor Stef Laarman is aanwezig ‘namens de parate onderdelen’, en – voor het eerst – Wouter Veenis die zich even voorstelt. Hij is in ‘67/’68 in militaire dienst geweest en via de kaderschool op de SROC gekomen. Hij is ritmeester geworden en is een regelmatige bezoeker van VOC-borrels.
Nog voor het voorgerecht op tafel komt heeft Henk Adelaar het woord gevraagd. Tijdens de lunch van eind dec. jl. is hij door een obscuur genootschap binnen onze tafel benoemd tot trompetveger. Dat gebeurde nadat Michael Quarles van Ufford een trompet aan de tafel schonk. Deze mutatie vertelde
hij na thuiskomst aan zijn vrouw. Grote verbijstering en vertwijfeling maakte zich van haar meester. ‘Je bent al ritmeester’, zei ze. Gelukkig voegde ze daaraan toe: ‘Misschien wordt je nog weleens meester van het Boxtelse gilde.’ Het eerste glas wijn dat al is ingeschonken is een traktatie van de trompetveger. Het voorgerecht komt op tafel. Het is een slaatje omwikkeld met een band van zalm en een mooi garnituur. Pico baron van Sytzama is nog binnen gekomen. Bij mij aan tafel vertelt Barend Koopman twee moppen die niet in dit verslag worden opgenomen omdat ze niet plenair zijn uitgesproken.
Het hoofdgerecht is een Gelders hoen, omwikkeld met gebakken ham op een bed van risotto met truffelsaus, etc. Ook speciaal voor deze tafel heb ik een boek gelezen. ‘Revolutionair Rusland 1891 – 1991’ van Orlando Figes. Het is een boek over de Russische revolutie die volgens de schrijver geleidelijk draagvlak kreeg door de hongersnood van 1891, de weigering van tsaar Nikolaas II bij zijn troonbestijging in 1894 om hervormingen van het staatsbestel door te voeren en de ‘generale repetitie’ in 1905 – het schieten op vreedzame burgers die een petitie aan de vadertje tsaar wilden aanbieden. Ik vertel over de gebeurtenissen die op 23 febr. 1917 in Sint-Petersburg begonnen met een volksoproer vanwege voedseltekorten.
Het leger werd erop af gestuurd. Dat aarzelde. Op 25 febr. 1917 stapte een meisje op een officier af en gaf hem een bos rode rozen. Die accepteerde ze, het markeerde het begin van de Russische revolutie. De tsaar wilde meer troepen tegen de demonstranten inzetten, maar de opperbevelhebber weigerde. Na een verzoekschrift van alle topgeneraals deed de tsaar op 1 maart 1917 afstand van de troon. De macht kwam in handen van de liberale middenklasse. Het bleef onrustig en in oktober grepen de bolsjewieken de macht. Lenin vermomde zich op weg naar het beraad dat de volgende dag tot de machtsgreep zou leiden. Op straat werd hij aangehouden door een patrouille maar hij werd aangezien voor een onschuldige dronkaard. Hoe zou de geschiedenis er hebben uitgezien als Lenin wel was opgepakt?
De tafelpresident heeft om de een of andere reden een presentje voor Pico van Sytzama. Hij was in een winkel voor attributen van rijtuigen en zag daar een boek over rijtuigen in het Nationaal Rijtuigenmuseum. Toen hij in het boek bladerde zag hij dat twee families, Van Sytzama en Van der Borch van Verwolde, hun ruituigbezit aan het museum hadden geschonken. Hij overhandigt het aan Pico. Iemand in de zaal vraagt wat een oud-officier op leeftijd in een winkel voor rijtuigbenodigdheden doet.
Stef Laarman geeft een update van de 13e Lichte brigade. Er wordt samen met Belgen, enig afkeurend gemompel is te horen, gewerkt aan een Europese battle group die in 2018 gereed moet zijn. Ook zouden er Oostenrijkers aan meedoen.
De brigade is bijgesprongen bij de oefening van 43 Mechbrig in Polen. Een rivier oversteken is geoefend. De verkiezingen zien er goed uit. Stef doelt op de programma’s van de politieke partijen die meer geld aan Defensie willen uitgeven. Er is nog een toetje. Rob Hiltmann bedankt ieder voor zijn aanwezigheid en vraagt aandacht voor de bijzondere bijeenkomst van de Eemlandluch ter gelegenheid van de 90e verjaardag van Piet Hoevenaars, die overigens heden bij ons aan tafel zit.