De komende week is de week van de Nijmeegse vierdaagse. Vanmorgen is er in de Stevenskerk in Nijmegen een oecumenische kerkdienst. Ik ben er meerdere keren geweest om samen met 1.000 andere wandelaars op deze wijze aan de vierdaagse te beginnen. Ik heb eraan gedacht om er naar toe te gaan. Maar net als vorig jaar en het jaar ervoor loop ik dit jaar niet mee en ging ik ook niet in Nijmegen naar de kerk. Zo ook vanmorgen, we gaan naar de Oude Helenakerk. Voorafgaande aan de dienst laat Harry van Wijk horen wat er mogelijk is op het Blank orgel. Hannie Lievers leest de mededelingen en maakt de kerkgangers attent op de orgelconcerten die de komende vier donderdagen van 11.00 uur tot 11.45 uur in deze kerk worden gehouden. Zij is ook ouderling van dienst, een efficiënte combinatie. De voorgangers is vanmorgen ds. Hendrik Jan Zeldenrijk. We beginnen met het zingen van de verzen 1 en 6 van Psalm 89 waarna bemoediging en begroeting volgen. Bij het zingen van Psalm 89 moet ik denken aan vers 8 in de oude berijming, het calvinistisch volkslied. De dominee spreekt over vrede in de wereld die op zoveel plaatsen ver weg lijkt en spreekt over vrede in ieders hart. We bidden om vrede door lied 1010 te zingen.
De kinderen mogen naar voren komen. Ik tel er negen, maar misschien is één die ik voor leidster aanzie ook een kind. De kinderen zullen een prachtig verhaal horen over de eerste mensen die Jezus roept om Hem te helpen bij het aan de mensen vertellen van de liefde van God. Nadat de kinderen naar gebouw Elim zijn gegaan leest de dominee Lucas 5:1-11 en worden de verzen 1 en 3 van lied 531 gezongen. Vandaag staat het roepingsverhaal van de eerste discipelen op het leesrooster, zo begint de dominee zijn verkondiging. Het is ook het begin van de rondreis van Jezus door Israël. Wat opvalt is dat er zoveel mensen op af komen. De mensen hebben behoefte aan oriëntatie, aan richting in hun leven. Er zijn ook mensen die komen omdat ze nieuwsgierig zijn. Dat was toen zo en dat is nog zo. Maar er is meer nodig. Er zijn mensen nodig die de boodschap willen doorgeven zodat het anderen raakt.
Het is geen gewoon gebeuren dat Jezus de menigte vanaf een boot toespreekt. Zo van: Mag Ik je boot even lenen, want dat praat gemakkelijker tegen de menigte. Het gaat over de wonderbaarlijke visvangst. Dat gebeurt midden overdag en dat is bijzonder want de vis wordt ’s nachts gevangen. Met dit verhaal wil Jezus niet laten zien wat Hij wel kan. Het is een wonder, te vergelijken met een gelijkenis. Er zijn andere mensen nodig om de visvangst binnen te kunnen halen. Er gebeurt nog wat. Simon Petrus zegt: ‘Ga weg van mij Heer’ en roept: ‘Ik ben een zondig mens’. Waar komt dat vandaan? Nergens is uit gebleken dat Petrus een zondig mens is. Het betekent dat Petrus beseft wie Jezus is en dat zijn wereld ver afstaat van de wereld van Jezus. Petrus vraagt zich af hoe Jezus opeens in zijn leven komt. Dat is zijn verbijstering. Met de woorden ‘Wees niet bang’ overwint Jezus de verbijstering. Als mensen denken dat ze voor God niet kunnen zijn dan zegt Jezus ‘Wees niet bang’. Wat een ruimte geeft dat in je leven.
‘Voortaan zul je mensen vangen’, zegt Jezus. Velen haken dan af. Zo praten we niet meer. Mensen vangen, zieltjes winnen. Er is hier sprake van een woordspeling. De discipelen worden ingeschakeld om het Evangelie door te geven. God heeft zich in Jezus aan de mensen gegeven, daar gaat het om. Voor die boodschap zijn ook vandaag mensen nodig. Ook nu is er wel degelijk bij mensen een diepe behoefte aan richting en houvast in hun leven. Als je iets beseft van het Goddelijke Ja tegen jouw leven, hoe gehavend en gebutst ook, dan ervaar je de rust. Dat je geborgen bent bij Hem zelfs door de dood heen. Als je daar iets van beseft is dit ook een verhaal voor jou.
Sommigen pakken dat op en verrichten een taak in onze geloofsgemeenschap. En ook als je dat niet doet dan deel je in Gods liefde, de bron van ons bestaan. Als jij je voelt opgenomen in de liefde van God dan worden we allemaal ingeschakeld om Gods liefde door te geven. Door te geven aan mensen die langs de liefde van God leven. Aan mensen in je buurt, op je werk of aan hen die op je weg komen. Om aan mensen die er langs leven de liefde van God door te geven. Als we dit verhaal lezen beseffen we dat we moeten getuigen van de liefde van God. Maar het is ook moeilijk. Dat mag geen reden zijn om de liefde van God voor jezelf te houden.
Na het amen van de preek worden de verzen 1,2 en 4 van lied 836 gezongen. Er is een afkondiging van overlijden van vier gemeenteleden waarna van lied 91a vers 1 wordt gezongen. Hierna volgen de dank- en voorbeden, stil gebed afgesloten met het zingen van het Onze Vader volgens lied 1006. Tijdens de collecte speelt Harry van Wijk ‘Blijf mij nabij’ naar een koraalbewerking van Jan Swart. De kinderen komen weer binnen en lied 422 wordt gezongen. Na de zegen wordt lied 425 gezongen.