Er wordt een term gebruikt waar ik even over moet nadenken. ‘Er zijn twee onwettig aanwezig’, zegt de president van dienst Eric Puik. Het zijn leden van de VOC, ze zijn dus gerechtigd om een bijeenkomst van een lunchtafel te bezoeken. Het zijn officieren of oud-officieren, cavaleristen.
En toch zijn ze onwettig. De president bedoelt er wat mee. Eerst deelt hij mee dat zich voor de lunch in Boxtel veertien hebben aangemeld waarvan (of en?) drie met een vraagteken. Twee aanwezigen zijn onwettig en er zijn afmeldingen. Hoe zit het nu? Veertien plus drie is zeventien. Samen met de onwettigen maakt dat negentien. Dat is het getal der wapenbroeders dat aan tafel aanzit. Maar zo zit het niet. Veertien zijn aangemeld en zijn er. Twee hebben zich niet aangemeld en zijn er wel En die andere drie? Zijn dat die met een vraagteken? Ik kom er niet uit. Eric maakt nog een paar ingewikkelde opmerkingen. Ik concludeer dat Eric de boodschap wil overbrengen dat het geen pas geeft om zich niet aan te melden. De kok zou zo maar vijf couverts te weinig voorbereid kunnen hebben. Voor de lief-en-leedpot lijkt me een bijdrage van vijf Euro voor een niet aanmelder redelijk.
Ik ben vandaag op tijd in restaurant ‘De Waag’, het verkeer zat mee. Het aperitief wordt staande aan de toog genuttigd, gelet op mijn botten en spieren zit ik liever. Aan John Mantingh en Pieter Blussé heb ik onderhoudende gesprekspartners. John vertelt over ‘De Zijderoutes’, het eerste boek van Peter Frankopan. Terwijl John vertelt denk ik bij mezelf: ‘Heb ik dat boek ook niet?’ Weer thuis kijk ik mijn boekenkast na. Ik leg de boeken die ik aanschaf op een klein tafeltje en als er een gelezen is berg ik hem op in de last. ‘De Zijderoutes’ vind ik in een boekenkast in mijn studeerkamer. In dec. 2018 aangeschaft, niet op het tafeltje gelegd, het wordt tijd om het te lezen.
Pieter Blussé vertelt enthousiast over de tekening die hij de vorige lunch ontving. Tijdens die lunch is zijn 90e verjaardag groots gevierd. Eerst een officieel gedeelte in de raadzaal van het gemeentehuis met een fanfare, daarna een lunch in ‘De Waag’. De fungerend voorzitter, Rob Hiltmann, bood hem een fraaie tekening van zijn stamboom aan. Dat gaat terug tot 1280. Rutger Advocaat attendeerde het triumviraat erop dat er in het antiquariaat van Arine van der Steur in Den Haag deze tekening te koop was. Rob heeft de tekening gekocht en samen met Rutger namens onze tafel de tekening aan Pieter overhandigd. Pieter is benieuwd of er van die tekening ook een schilderij is gemaakt. Hij heeft die vraag uitgezet maar nog geen antwoord gekregen.
De tafel wordt geopend met het gezamenlijk zingen van het eerste couplet van het Huzarenlied. Daarna heet Eric Puik de aanwezigen welkom. De tafeloudste, Pieter Blussé, en twee ereleden, Rob Goldman en ik, en de erepresident Dirk van Zuidam zijn aanwezig. Majoor Stef Laarman en Robbert Jan en Henk Jan Nix zijn aanwezig. Henk Jan heeft als ruiter van het ere-escorte De Telegraaf gehaald. Hij maakt ons deelgenoot van war Cas van der Kroon is overkomen. Dan praat hij over de aantal aan- en afmeldingen en de onwettig aanwezigen. Hij vraagt om een moment stilte en deelt mee dat het eerste drankje door hem wordt aangeboden, 9/11 was hij jarig.
Robbert Jan vraagt het woord. Het is te merken dat hij kwaad is. In de auto hoorde hij over een sponsoractie voor Marco Kroon om de kosten van juridische bijstand te kunnen betalen. Zijn met verve uitgesproken betoog komt er op neer dat hij vindt dat Defensie Marco Kroon slecht begeleid. Toen hij de MWO kreeg uitgereikt was bekend dat zijn vrouw een winkeltje had. Waarom niet voorkomen dat hij geen uitglijders zou maken. Na zijn vlammend betoog is dat aanleiding voor de aanwezigen om hierover verder onderling te praten. Zijn militaire moed staat buiten kijf.
Een salade met gedroogde ham komt op tafel. Ik noteer ook nog snel ut de mond van Nathalie ‘met pinda kruimels’. Stef Laarman krijgt het woord. Hij geeft een actualisering van de 13e Lichte brigade. Alles is licht in de zin van te weinig. Personeel en materieel. Hij vertelt over een de voorbereiding van een grote oefening in het volgend jaar, een computeroefening, een mogelijke missie, robotica, etc. Hij gebruikt afkortingen zoals RAS en BLE. Ik vraag wat dat laatste betekent. Het is BLJ, dat zijn Limburgse Jagers. Het tweede glas wijn wordt aangeboden door Rob Goldman, hij is jarig geweest.
Het hoofdgerecht bestaat uit een piepkuiken en diverse toebehoren waaronder botersaus. Dick Soelaksana roept op om het diner op 19 okt. a.s. ter gelegenheid van het 85jarig bestaan van de VOC te bezoeken. Er zijn nog plaatsen vrij. Dirk van Zuidam zegt ooit ceremoniemester bij het huwelijk van zijn schoonzuster te zijn geweest. Nu is hij gevraagd om ter gelegenheid van het 60jarig bestaan van het Cavalerie Museum namens de vrienden een cadeau aan te bieden. Dat is op 5 okt. a.s. Vervolgens blikt hij terug op het 50jarig bestaan. Toen bood Jo Thomas zes sabels aan de VOC aan die bestemd zijn voor de lunchtafels.
De toenmalige voorzitter van de VOC liet in het bestuur over de bestemming van de sabels stemmen. Bij meerderheid van stemmen zijn ze niet bij de lunchtafels terechtgekomen maar naar de toen nog zes parate cavalerie-eenheden gegaan. Waar zijn ze nu? De sabel op een staander voor de vlag van de VOC in onze lunchzaal is geregeld door Hans Snip die met een hem bekende opper een onderonsje had.
Chocolademousse, een ijsje en nog veel lekkers vormen het toetje. Tegen half drie vraagt Eric nog eens om stilte waarmee de tafel beëindigd wordt.