Het Europees Herstelfonds

Er is toch een akkoord bereikt. Dat is een compliment voor de Europese Raad. Bij de financiële crisis reageerde de EU laat, nu al na zes maanden. Er worden leningen afgesloten door de EU voor in totaal 750 miljard Euro. In 2058 moeten de leningen terugbetaald zijn. Voor terugbetaling is iets nieuws bedacht. Europese belastingen. Het gaat om drie belastingen die door de landen worden ingevoerd en waarvan de opbrengsten naar de EU-kas gaan. Een plastic-taks, door de landen te heffen op niet-gerecycled plastic. Dan een CO2-grensheffing op goederen die in de EU worden ingevoerd met lagere CO2-emissienormen dan in de EU. En er komt een Digitaks op technologiebedrijven die geld verdienen in een land met normale belastingtarieven en dat geld laten neerdalen in een land met lage belastingen. De komende 38 jaar zijn er dus Europese belastingen. Daarmee is de samenwerking binnen de EU versterkt en dat juich ik toe.

Het totaal bedrag aan leningen wordt verdeeld over subsidies, 390 miljard, en leningen 360 miljard. Het aandeel van Italië bedraagt 81 miljard. Dat is op een economie van 2.000 miljard, die dit jaar met 11% krimpt, vier procent. Relatief gezien niet eens een groot bedrag. Spanje krijgt ruim 70 miljard op een economie van 1.245 miljard die ook 11% krimpt. Dat zijn landen die zwaar zijn getroffen door het Corona-virus. Nederland krijgt 5 a 6 miljard, 1% van onze economie. Er is nog wel een voordeeltje voor Nederland. Tegelijkertijd met het Herstelfonds is de begroting voor de komende 7 jaar vastgesteld. Nederland krijgt al jaren een korting op zijn bijdrage. Die korting wordt bijna verdubbeld en bedraagt nu 1,921 miljard Euro. Om te stellen dat ons geld naar feestvierende Italianen gaat is onzin. Nederland profiteert ook.

Landen kunnen subsidies krijgen als ze plannen indienen die de economische groei versterken en de economieën groener en digitaler maken overeenkomstig de jaarlijks aanbevelingen van de Europese Commissie. Nederland wil dat zuidelijke landen hervormingen doorvoeren op gebieden als pensioenen en arbeidsmarkt. Een gekwalificeerde meerderheid moet de plannen goedkeuren. Als een land van mening is dat de doelstellingen niet worden gehaald moet de EU-Raad binnen drie maanden beslissen. Als, bijvoorbeeld, Nederland alleen de vinger opsteekt, denk ik dat Nederland niet in staat is het betreffende subsidie te blokkeren. Ook wordt subsidieverlening gekoppeld aan naleving van de rechtstaat maar de formulering is ruim. Ik betwijfel of het in de toekomst Polen en Hongarije zal treffen.

Nederland is er hard ingegaan. Dat begon met minister Hoekstra die zich niet van een diplomatieke kant liet zien. Rutte koos ook voor de harde lijn maar liet zien dat het een onderhandelingspositie was. Hij heeft voor Nederland een goed resultaat bereikt. Maar ook voor Europa dat er niet zwakker op is geworden, maar sterker. Dat is een stap in de goede richting.