Om zeven uur vanavond is er een dienst van de Protestantse Gemeente Aalten voorafgaand aan de dodenherdenking bij het Monument voor de gevallenen aan de Wehmerstraat om acht uur. Het is een gewone dienst met een woord van welkom van ouderling Wilma Winkelhorst. Na het zingen van de verzen 1 en 4 van Psalm 121 zegt ds. Wytze Andela dat hij ds. Zeldenrijk vervangt omdat die met een lichte ongesteldheid thuis moet blijven. Hij heeft de teksten van zijn collega gekregen. Het is de bedoeling dat we na de dienst aansluiten bij hen die bij het monument de herdenking bijwonen. Lied 942:1 en 2 wordt gezongen, de dominee zegt dat we op deze avond teksten lezen die mensen voelden in tijden van verdrukking zoals tijdens de Tweede Wereldoorlog. Psalm 102 vers 1 tot 12 is zo’n tekst. Na het lezen hiervan zullen we even stil zijn, waarna vers 3 van lied 942 wordt gezongen. Dan wordt een tekst van Roel Bosch gelezen. Die schreef:
“Ik leef vandaag. Gisteren is voorbij, van morgen weet ik niets. Vandaag is de enige dag die telt, nu. Mijn plezier of mijn pijn, mijn haast of mijn rust, ik beleef ze vandaag. Vandaag moet ik kiezen wat ik doe, hoe ik leef.
Laten we denken aan het ‘vandaag’, die enige dag die telt, van al diegenen die in de terreur van geweld en vernietiging stil zijn blijven staan. Die ervoor gekozen hebben om ‘nee’ te zeggen tegen het geweld. Die zelf door geweld gestopt zijn, die ene dag. En laten we denken aan al diegenen voor wie die dag toen, nog steeds niet van gisteren is: de slachtoffers in de eerste, twee, derde generatie.
Vandaag denken we aan dat laatste ‘vandaag’ van hen. Ze zijn nu aan ons zicht onttrokken. Of zien we hen toch ook nog steeds voorbij komen, steeds opnieuw, in al die mensen voor wie vandaag alles op het spel staat? Zijn deze dagen van herdenken en bevrijden dan de uitdaging aan ons, om die voorbije jaren altijd opnieuw een plek te geven?
Ik leef vandaag. En in mijn dagen nu leeft het vandaag van wie vooraf gingen mee. Mijn leven is hun toekomst. Mijn morgen is het vandaag van anderen.
Ik leef vandaag. Gisteren is voorbij, van morgen weet ik niets. Vandaag is de enige dag die telt, nu. Mijn plezier of mijn pijn, mijn haast of mijn rust, ik beleef ze vandaag. Vandaag moet ik kiezen wat ik doe, hoe ik leef. Gericht op de dag van morgen. Het vandaag van mij, het vandaag van de ander.”
Hierna klinkt orgelspel passend bij lied 905:3. De dominee leest het vers, dan klinkt orgelspel. Openbaring 7:9-17 wordt gelezen, waarna van lied 726 de verzen 1 en 6 worden gezongen. De dominee licht het gebed toe. Het is een voorbede rond 4 en 5 mei en komt uit het Dienstboek (pag. 802-804).
God van vrede en van vrijheid, nu wij in deze dagen dat gelukkige moment kunnen vieren waarop de tirannie verdreven werd en wij weer vrijuit konden ademhalen, gedenken wij voor uw aangezicht de ontelbare slachtoffers van die genadeloze oorlog, de miljoenen joden die aan de waanzin opgeofferd werden, de tallozen die afgeslacht werden aan beide kanten, allen die voorgoed gewond zijn geraakt door pijnlijke herinneringen, door het verlies van wie hun lief waren, door de gruwelijke beelden van vernietiging en ondergang, en wij roepen tot U: Heer, ontferm U.
Ook gedenken wij voor U, God, allen die opgeofferd werden aan menselijke machtswaan en eerzucht. aan zinloos geweld, aan moord en martelingen, aan verdrukking en vervolging, in al die jaren na de oorlog, die tot onze beschaming geen tijd van vrede werden, en wij roepen tot U: Heer, ontferm U.
Wij gedenken vandaag uw volk Israël, o God, wonend in het land dat hun gegeven is of verstrooid levend over deze wereld: wil aan dit volk vergoeden wat mensen het hebben aangedaan. eeuw in, eeuw uit; bemoedig en beziel degenen die werken aan een samenleven in gerechtigheid en in vrede in en om uw stad Jeruzalem. zo roepen wij tot U: Heer, ontferm U.
Wij gedenken voor U, o God, alle volken die vandaag leven op de schroeiplekken van de aarde en allen die daar het slachtoffer van zijn, dodelijk of levenslang, de kinderen, de vrouwen, de mannen, zegen alle inspanningen om de ellende te keren en vrede te stichten, houd de weerstand levend tegen de macht van tirannen en het geweld van wapens, zo roepen wij tot U: Heer, ontferm U.
God van vrede en vrijheid, maak ons vrij van het geloof in het recht van de sterksten en het gelijk van de rijksten, maak ons vrij om U te dienen, elkaar op te bouwen, en onvermoeibaar te zoeken naar wegen van recht en vrede en zorg voor uw schepping, maak ons vrij om ruimte te maken voor de verdrukten en verjaagden die hier hun toevlucht zoeken, zodat er tekenen zijn van uw Rijk op het slagveld van deze wereld, door Jezus Christus onze Heer. Amen.
Ook in deze dienst is er tijdens orgelspel el een collecte, de slotzang is lied 247:1,2 en 3, waarna de dominee de kerkgangers de Zegen geeft.Hierna heb ik de Dodenherdenking bij het Monument voor de Gevallenen bijgewoond en ben tegen half negen naar de Synagoge gegaan die ieder jaar na de Dodenherdenking een uur open is voor het publiek. De aanwezige bestuursleden constateren met voldoening dat er vanavond meer bezoekers in de sjoel zijn dan vorig jaar.