De woestijn zal bloeien

Dat is het thema van de zomerexpositie in de Synagoge te Aalten. 19 schilderijen en 5 keramische werken van Marc de Klijn en Henny van Hartingsveldt zijn tentoongesteld. Vanmiddag is de expo geopend. Heere Smit, zelf kunstenaar en lid van het bestuur van de Stichting ‘Vrienden van de Aaaltense Synagoge’, geeft namens de kunstenaars een toelichting op de tentoongestelde werken. Hij stelt dat er samenhang is tussen de kunstwerken, de synagoge en het thema. In Israël is op veel plaatsen de woestijn gaan bloeien, de gelovige Jood ervaart het als een belofte verbonden mat de Vreugde der Wet en trouw aan de Eeuwige. De rabbijnen hielden na de val van de tempel in de synagoge deze belofte levend en daarom is de belofte van de bloeiende  woestijn onlosmakelijk verbonden met de sjoel. Dwars door alle pogroms heen is het geloof in die belofte levend gehouden. In het werk van beide kunstenaars komt de bezieling van dat geloof tot uitdrukking. Beide kunstenaars wonen sinds een paar jaar in Israël. Toen Marc nog docent was aan de Kunstacademie van Kampen heeft hij als aquarellist een naam opgebouwd. Heere Smit typeert het werk als ‘krachtig en gevoelig met subtiele nuances in kleur en vorm’. In mijn welkomstwoord heb ik gezegd dat met het organiseren van een expositie het bestuur een functie geeft aan de plaatselijke synagoge dat ook openstelling voor het publiek gedurende de zomermaanden betekent. Het voldoet aan de doelstelling van de stichting dat de instandhouding van het gebouw een bijdrage levert aan het levend houden van de Joodse cultuur en religie in Aalten. Wat het thema betreft moet ik denken aan wat ik zag op een rondreis door Israël in 2010. Ik was bij de grootste geologische krater op aarde: Mitspe Ramon, 42 km. lang en 9 km. breed. Ontstaan door erosie. De kraterwand is 900 meter hoog. Daarna reden we verder naar Eilat. In de diepte voor ons ligt de vlakke en dorre woestijn. Opeens, recht vooruit, een paar diepgroene rechthoekige percelen. ‘Akkerbouw en dadel boomgaarden’, schreef ik in mijn dagboek. Daar, toen in 2010, zag ik de woestijn bloeien.